Rok 1923 ...
„Rosną tu między innemi i wrzosy, mające zdolność do życia i na bagniskach, ale mchy biorą tu przewagę nad niemi. Ponieważ z drugiej strony i mchy rosną na wrzosowiskach, oba te zbiorowiska przechodzą nieznacznie jedne w drugie, często sąsiadują obok siebie, jak to między innemi można zobaczyć i na słynnem wrzosowisku bielawskiem na pobrzeżu Bałtyckiem. Co ciekawsze, nazwę swą nawet zawdzięcza ono tym swoim częściom, które właściwie są już torfowiskami: na torfowiskach tych obok mchów i wrzosów rosną jeszcze różne gatunki turzyc i wełnianka, mająca w czasie dojrzewania owocków białe, włosiste kity, od których całe torfowisko przybiera białą barwę. Stąd nadaje się ogólną nazwę bielaw takim obszarom i od nich też całe wrzosowisko bielawskie otrzymało nazwę.”
Bohdan Dyakowski „Historja naturalna. Kurs niższy ułożony podług zbiorowisk”
„Bielawa.
Podmokłe łąki, torfowiska, mokre pastwiska porosłe wełnianką. Roślina ta po przekwitnieniu pozostawia biały okwiat, a gęsto porastając barwi cały teren na biało.” genealogia.okiem.pl
Wełnianki od góry lubią słońce, od dołu wilgoć.
Wełnianka pochwowata (Eriophorum vaginatum).
Zdjęcia wykonano na „Niknącej Łące” w Górach Stołowych.
