„Ksiądz Andrzej A., kustosz sanktuarium Marii Śnieżnej na Górze Iglicznej nieopodal Międzygórza został skazany na 10 miesięcy prac społecznych za to, że raził paralizatorem turystę. Kapłanowi nie spodobało się, że mężczyzna wszedł na teren parafii (chodzi o teren przykościelny - od red.) z psem." gazetawroclawska.pl
Gdyby wszystkie naganne zachowania w polskiej przestrzeni publicznej karać przemocą fizyczną, ulicami płynęłyby rzeki krwi a drogi usłane byłyby wrakami samochodów.
„Skazany ksiądz odmówił komentarza, na odchodne powiedział tylko dziennikarzom TVN24: „Takie mamy sądy i takie wyroki”. wprost.pl
Ktoś inny mógłby powiedzieć, że takich mamy księży – co nie jest prawdą, podobnie jak w przypadku sądów. Wprowadzanie odpowiedzialności zbiorowej do życia publicznego („wszyscy Niemcy to ...”, „wszyscy Polacy to ...”, „wszyscy sędziowie to ...”, „wszyscy Żydzi to ...”, „wszyscy lekarze to ...” itd.) jest charakterystyczne dla umysłów prymitywnych lub ustrojów totalitarnych, a nie dla społeczeństw obywatelskich.
W tym samym czasie, całkiem niedaleko …
„V Neratově otevřeli nový pivovar, sází na hanácký slad a horskou vodu” …
gdyż - jak wiadomo – piwo składa się głównie z wody. idnes.cz
Produkcja i sprzedaż piwa wspomoże finansowo Stowarzyszenie Neratov i da pracę kolejnym niepełnosprawnym.
W roku 1987 zawitał do Neratova (w roku 1945 mieszkało w nim ok. 500 osób - w ponad 100 domach, w 1989 … dwie) pewien – wyświęcony w tajemnicy – tajny, czechosłowacki ksiądz („Jozef Suchar, który został księdzem, zamiast odprawiać Msze św., pracował w fabryce jako elektromonter”). Zobaczył zrujnowany kościół i obiecał Bogu, że gdy upadnie reżim komunistyczny przywróci to miejsce do życia. Ślub wydawał się zupełnie bezpieczny, bo kto w 1987 roku wierzył w upadek komunizmu.
Niestety dwa lata później komunizm znienacka rozsypał się w proch, a słowo się rzekło …
„– Poszedłem wtedy do biskupa Otczenaszka z prośbą, by przydzielił mi właśnie tę świątynię – wspomina ks. Jozef Suchar. – Dostałem pod opiekę 11 okolicznych parafii i 15 kościołów. Biskup jednak nie pozwolił na odbudowę domu Bożego. Byłem zawiedziony, ale szybko zrozumiałem jego racje. Powiedział, że kościół jest dla ludzi, a tu ich nie było. Ksiądz Suchar postanowił więc sprowadzić ludzi do Neratova.
Jako pierwsze zamieszkało tam małżeństwo z 5 dzieci, które stając się rodziną zastępczą, przygarnęło i inne opuszczone dzieci. Pojawiły się osoby odrzucone przez społeczeństwo, głównie niepełnosprawni intelektualnie. W ten sposób liczba mieszkańców wzrosła do 30 osób. Wspólnymi siłami oczyścili kościół z gruzu, w jego murach pod odkrytym niebem odprawiano Msze św. I wtedy ks. Suchar powtórnie poszedł do biskupa. Tym razem otrzymał zgodę na odbudowę.
W Neratovie pojawiły się kolejne rodziny, którym zależało na odnowie kościoła i całej wsi. W 1992 r. świątynię wpisano na Listę Dziedzictwa Narodowego. Zostało też założone Stowarzyszenie Neratov, które we współpracy z parafią zajęło się remontem kościoła i rozwojem życia na wsi. Pomaga ono osobom niepełnosprawnym i wspiera rodziny zastępcze. Założyło również szkołę specjalną dla upośledzonych dzieci.” kosciol.wiara.pl
Czeskie – laickie – media używają terminu „cud”. Zakłady pracy chronionej zatrudniają ponad sto osób, a ludność wymarłej wsi wzrosła o 3000%. W Neratovie ludzie już nie tylko umierają, ale także się rodzą. W wyremontowanym kościele biorą śluby pary różnych wyznań z całych Czech, odbywają się koncerty itd.
„Šel opravit elektriku a stal se z něj farář. Strůjce zázraku v Neratově” magazin.e15.cz
„Já nejsem Neratov, říká farář, který s přáteli obnovil pohraniční ves” idnes.cz
„Vesnice Neratov vstala z mrtvých. Farář a jedna rodina jí vrátili život” idnes.cz
„Ještě chybí pivovar, říká farář, který proměnil vysídlený Neratov ve vzornou ves alpského stylu” zpravy.aktualne.cz
No i browar już jest.
„Neratov má vlastní hospodu i minipivovar. Zdejší pivo se jmenuje Prorok a k dostání je jako desítka i dvanáctka. V průběhu roku pivovar vyrábí také speciály. Prorok sází na žatecký chmel, hanácký slad a kvalitní horskou vodu.” kudyznudy.cz
„Byl to neuvážený slib, který byl vyřčený tak trochu prorocky.”
W tym wszystkim chodzi o ilość, czy o jakość?
