sobota, 28 września 2013

Dwa pomniki z jednego głazu - Kamień Winklera



Dlaczego dwa pomniki - obydwa odsłonięte w 1909 roku? Blok czerwonego granitu podzielono na dwie części. Z jednej powstał pomnik Richarda Tamma, ...
" Druga część głazu została wykorzystana na kamień pamiątkowy dr Karla Winklera, innego zasłużonego działacza Towarzystwa Sowiogórskiego w Dzierżoniowie. Odsłonięcie tego kamienia nastąpiło 10 X 1909 r. na Wzgórzach Kiełczyńskich, które dr Winkler starał się popularyzować. Warto wspomnieć, iż dzięki jego staraniom powstała drewniana wieża widokowa, stojąca w latach 1886-1904 na szczycie Wielkiej Sowy". skps.wroclaw.pl


niedziela, 22 września 2013

Jesienny szerszeń pracowity jak pszczoła


Nawet drapieżniki lubią słodycze.

Rzadko kiedy ludzie w pobliżu kręcących się kilkunastu szerszeni potrafią zachować spokój, stać i spokojnie rozmawiać. Raczej zdradzają objawy paniki.

Wczoraj byłem świadkiem takiej nietypowej sceny. Obok krzaka, przy którym uwijało się kilkanaście dorodnych szerszeni, stało kilka osób. Rozmawiały, gestykulowały, ocierały się plecami o krzak płosząc owady i … nic! Pewnie nawet nie zauważyły, że to szerszenie – bo zachowywały się one jak pszczoły. Zresztą oprócz złowrogich szerszeni były tam inne osowate i pszczoły. Również nie przejmowały się swoimi wrogami.



Dlaczego?

Odpowiedź ze znakomitej książki Marka Kozłowskiego „Owady Polski” (MULTICO 2008).
„Jesień kojarzy mi się z szerszeniami, ale tak grzecznymi i potulnymi, że nieraz bywały obiektami zabaw dzieci, odwiedzających mnie na uczelni. W październiku pod ozdobną jabłonką rosnącą nieopodal budynku, w którym pracowałem, leżały zwykle przejrzałe i słodkie jabłka. Do tych jabłek zlatywały się z całej okolicy rozmaite osy. Zdarzały się i szerszenie, Vespa crabro, budzące respekt swoją wielkością i groźnym wyglądem. Szerszenie, podobnie jak wszystkie osy (szerszeń jest owadem z rodziny osowatych, Yespidae), lubią słodycze. Słodkości (owoce, sok z drzew, miód) wykorzystują jako pokarm własny i poczęstunek dla innych członków spo­łeczności, a także jako domieszkę w pokarmie dla larw, które są mięsożerne i dla których robotnice polują na owady.



Wśród delektujących się jabłkami szerszeni gdzieś w środku października zaczynały pojawiać się osobni­ki o długich czułkach i niezdarnych ruchach. Te długie czułki (dłuższe o jeden człon od „normalnych") zdradzały osobniki haploidalne, czyli samce. Ponieważ pokładełko przekształcone u żądłówek w żądło jest cechą niewieś­cią, samce szerszeni zamiast pokładełka mają aparacik kopulacyjny, którym nawet gdyby nie wiem jak się starały, użądlić nie mogą. Pewnej jesieni zdobyłem się na odwa­gę i chwyciłem za skrzydła takiego samca, który zaraz zaczął wywijać odwłokiem, tak jakby chciał poczęstować mnie żądłem. Ja jednak, wyposażony w wiedzę o jego samczych cechach, nie uląkłem się tym gróźb i spokojnie policzyłem segmenty czułków, po czym postawiłem go na nadgryzionym jabłku, i tu samiec-szerszeń mi zaimpono­wał. Inne owady po wypuszczeniu z ręki uciekają gdzie pieprz rośnie. Ten jednak wykazał się zupełnym brakiem odruchów stresowych. Pełny luz! W tej samej sekundzie, w której posadziłem go na jabłku, zaczął się nim raczyć, nie zwracając na mnie uwagi; nawet na to, że głaskałem go czule po łepku (mam chyba jakieś szczególne skłonno­ści do haploidów, Gucio z Pszczółki Mai był zdecydowanie moim faworytem wśród bohaterów dobranocek).”

Poprzednio tak ciekawie o zwierzętach pisywał profesor Władysław Strojny. Niestety od ponad dwudziestu lat spoczywa na wrocławskim cmentarzu.

Ale książki i zdjęcia pozostały.

Fot. Mrozen

czwartek, 12 września 2013

„Pamiętał tylko tyle, że dziewczyna jego włosy miała blond.” Zmarła Małgorzata Zwierzchowska – od Waligórskiego, Grotowskiego, Andrusa …



„Pamiętał gór bułgarskich wiatr,
owieczek stado i ogniska swąd.
I Marię Konopnicką znał
i ni cholery nie pamiętał skąd.
Tatuaż krył jego tors i bark,
miał tłuste włosy i tłusty kark,
I dres z nadrukiem klubu
HKS "Podhale" Nowy Targ
W plecaku miał swój cały świat,
kamieni kilka, chleb i wina dzban,
I płytę kompaktową z przebojami Top-one
Wspomniał zapach ojczystych łąk,
rodzinną wieś i przyjaciół krąg
I znów w nim targnął płaczliwie
tęskny protest-song:

La, la, la...”




„W Warszawie zmarła w czwartek Małgorzata Zwierzchowska, znana słuchaczom Polskiego Radia m.in. z audycji "Studio 202", "Powtórka z rozrywki", "Akademia rozrywki". W duecie z Olkiem Grotowskim wykonywała piosenki z tekstami Andrzeja Waligórskiego. Miała 52 lata.”  

polskieradio.pl 



Takie tam zdjęcie z bułgarskich gór, zrobione w 1992 roku. Zmarł wtedy wielki:) polski poeta - Andrzej Waligórski.



Byłem nocnym stróżem – dorabiałem w ten sposób i kończyłem studia. Wiadomość o śmierci Waligórskiego dotarła do mnie na stróżówce.

O ile dobrze pamiętam, jeden z obecnie najbogatszych Polaków miał wtedy tylko zastępcę i sekreterkę - na etatach. Nawet chyba gdzieś mam umowę z jego podpisem.

Miał też malutki pokoik za biuro.

poniedziałek, 9 września 2013