Wydaje się, że fasadowość jest jedną z głównych cech architektury barokowej i stylów pokrewnych.
„Problem architekta barokowego czyli fasada parawanowa
Co to fasada parawanowa? Czy słyszeliście wcześniej o takim sformułowaniu lub znacie przykłady obiektów, w których została wykorzystana?
Fasada parawanowa to najłatwiej mówiąc praktycznie ściana, która ma swój rysunek (tzn fasada staje się swoim własnym tematem). Istnieją kościoły gdzie nie zrobiono fasad. Postawiono sam budynek a fasada została dobudowana później.” bywajtu.pl
I często za rozbudowaną oraz ozdobną fasadą kryje się bardzo skromna budowla.
Wilhering to miejsce, które powinno być znane Polakom – zdobili je artyści związani z Warszawą (jeden z nich nawet w Warszawie się urodził, chociaż z pochodzenia był Włochem a życie związał z Austrią) – o tym innym razem.
Opactwo cystersów Wilhering obok Linzu to jeden z najcenniejszych przykładów stylu rokoko w krajach niemieckojęzycznych. Historią sięga jednak XII wieku.
I właśnie z czasów architektury romańskiej pochodzi główny portal (trochę schodkowany, trochę kolumnowy) – „serce fasady” - tkwiący jak skromny cierń w najważniejszej (widocznej z zewnątrz) części świątyni. Tkwi w tym miejscu od stuleci.
Dlaczego w opływającym w złoto, kolorowe freski i wyposażonym w liczne rzeźby kościele pozostawiono w kluczowym miejscu ubogi (przy nim ten z wrocławskiego Ołbina aż kipi od ornamentów) portal z XII wieku? W oryginalnym projekcie fasady przebudowywanej świątyni miał zostać zbudowany ozdobny portal, godny nowej odsłony starego opactwa.
Oryginalny (nie do końca zrealizowany) projekt fasady Johanna Haslingera, z bogatym, barokowym portalem (za "Wilhering. Abbey and Church." Edited by the Cistercian monks of Wilhering)
Podawany motyw ekonomiczny („dla oszczędności”) jest niezbyt przekonujący.
Ciąg dalszy nastąpi.