sobota, 6 lutego 2021

Ilustrowana historia Wrocławia. Jak powstawała “ścieżka hańby”? Zygmunt Luksemburski i Eberhard Windeck

 


W książce Wojciecha Iwańczaka “Od Kosmasa do Eschenloera. Piśmiennictwo czeskie w średniowieczu” trafiłem na reprodukcję ciekawej, średniowiecznej miniatury. Przedstawia króla Zygmunta Luksemburskiego w czasie sejmu Rzeszy we Wrocławiu w roku 1420. U jego stóp leży ścięty buntownik – uczestnik wrocławskiej defenestracji z roku 1418 - a władca ma taki łagodny wyraz twarzy ("Nie bolało, prawda?"). Bezgłowe ciała zbuntowanych mieszczan pochowano pod płytami chodnika na cmentarzu przy kościele św. Elżbiety.

Według opisu autora miniatura pochodzi z kroniki Ulricha von Richentala. Stworzył on dzieło “Chronik des Konstanzer Konzils” opisujące sobór w Konstancji. Pomyślałem, że fajnie byłoby zobaczyć je w kolorze/”oryginale”.

Nie szukajcie owej miniatury we wspomnianej kronice. Przeglądnąłem dzisiaj kilka egzemplarzy – nawet zza Atlantyku. Dodam, że nie jest to cienka broszurka … Naoglądałem się różnych wariantów stosu z płonącym Husem (i wielu innych ciekawych obrazków).

Miniatura znajduje się w dziele Eberharda Windecka “Geschichte des Kaisers Sigismund”, będącym niemal rówieśnikiem wcześniej wspomnianej kroniki Richentala. Poprawnie opisał ją Bogusław Czechowicz (“Stołeczne miasto Wrocław. Przewodnik po zapomnianej historii śląskiej metropolii.”).